Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Σκατά ελευθερία

Συνηθήζουμε να λέμε ότι το μεγαλύτερο αγαθό είναι η ελευθερία. Πολύ αίμα έχει χυθεί γι' αυτήν όμως ακόμα και σήμερα η ύπαρξή της αμφισβητείται.

Βασική προϋπόθεση για την ύπαρξη ελευθερίας είναι η μείωση των εξαρτήσεων. Εξαρτήσεις βέβαια υπάρχουν πολλών ειδών όμως καμία δεν συγκρίνεται με την οικονομική.

Πόσο ελεύθερος μπορεί να είναι κάποιος με 700, 800, ή και 1000 ευρώ τον μήνα;

Βιώνουμε μία νέα μορφή ελευθερίας μέσο της οικονομικής σκλαβιάς. Ελεύθεροι σκλάβοι. Για να είναι κάποιος ανεξάρτητος πρέπει να σκλαβωθεί και όσο περισσότερο προσπαθεί να ανεξαρτητοποιηθεί τόσο περισσότερο σκλάβος γίνεται. Τελικά την οικονομική μας ανεξαρτησία που χωρίς αυτήν δεν υπάρχει ελευθερία την εξασφαλίζουμε μέσο της σκλαβιάς. Αυτό ονομάζουμε ελευθερία σήμερα. Υπάρχουν βέβαια και οι προνομιούχοι αλλά αυτοί είναι άλλη ιστορία.

Ο κάθε εργαζόμενος μπορεί να αισθάνεται ελεύθερος, όμως αυτό είναι απλά μία ψευδαίσθηση, μία άμυνα γιατί στην πραγματικότητα είναι σκλάβος και κατά βάθος το γνωρίζει.


3 σχόλια:

Κατερίνα είπε...

Αν δεν αναγνωρίζεις αφέντες, δεν γίνεσαι σκλάβος κανενός.

Το μυαλό είναι αυτοτελές. Εκεί αρχίζει και τελειώνει ο κόσμος, στο σύνολο των περιπλεγμένων αυτών νευρωνικών συνάψεων. Η συνειδησιακή σου ελευθερία λοιπόν δεν υπόκειται σε δεσμά και τυράννους... Έχεις τον πλήρη έλεγχο και φέρεις καθολική ευθύνη. Βέβαια ο άνθρωπος έχει ανάγκη να βλέπει φυλακές γιατί του παρέχεται ο εχθρός που πρέπει να πολεμήσει… και μια ζωή δίχως μάχες είναι ανιαρή.
Σίγουρα οι καιροί μας είναι δύσκολοι… αλλά και ποιοι καιροί δεν ήταν;
Ό,τι και να σου κάνουν, δεν μπορούν να σου πάρουν την ψυχή.

ΥΓ. Καλή επιτυχία στο εγχείρημα σου, και καλή διασκέδαση!

vasilis74 είπε...

Κατερίνα ευχαριστώ.

Μάλλον δεν λαμβάνεις υπ' όψιν σου την δύναμη του συστήματος που μπορεί μέχρι και να καθοδηγεί την συνείδηση του κόσμου. Και επειδή αυτό έχει αποδειχτεί ότι συμβαίνει, καταρρίπτεται αυτομάτως η θεωρία σου. Ότι δηλαδή η συνειδησιακή μας ελευθερία δεν υπόκειται σε δεσμά και τυράννους και γι' αυτό φέρουμε εμείς την καθολική ευθύνη.

Το μυαλό μπορεί να είναι ένα αυτοτελές όργανο του ανθρώπου όμως η σκέψη που παράγει επηρεάζεται άμεσα από το περιβάλλον.

Όμως εγώ δεν μιλάω για την ελευθερία στο επίπεδο σκέψης - συνείδησης εξ' άλλου η σκλαβιά όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι δεν παράγει απαραίτητα ανεγκέφαλους ανθρώπους.

Μιλάω για την οικονομική σκλαβιά.
Για έναν τρόπο ζωής που καλείσαι να αποκτήσεις θες δεν θες, και που αναγκαστικά θα σε μετατρέψει σε σκλάβο του χρήματος.

Τώρα μπορεί εσύ να έχεις πλούσιο μπαμπά και να μην σε αφορά το παραπάνω.

Κατερίνα είπε...

Ο όρος "σύστημα" και η χρήση του, παρέχουν τη δυνατότητα μιας εύπεπτης και υπεραπλουστευμένης περιγραφής της πραγματικότητας. Επίσης αναιρούν την οποιαδήποτε προσέγγιση κάποιας λύσης καθώς η συλλογιστική διεργασία που προαπαιτείται θα είναι προϊόν του συστήματος και επομένως καταδικασμένη στην αποτυχία. Σαφέστατα δεν διαφωνώ με την πραγματικότητα που περιγράφεις καθώς κι εγώ την υφίσταμαι. Άλλο το να είσαι σκλάβος, άλλο το να είσαι σκλάβος του χρήματος.
Οι οδοί ροής των χάρτινων αυτών πιστοποιητικών εξουσίας αποτελούν και τις φλέβες που θρέφουν το σύστημα και εσύ ως κομμάτι του αν επιλέξεις να αποκλείσεις την παροχή, θα νεκρωθείς και θα αποβληθείς. Αυτό το δίλημμα στοιχειοθετεί και τη σκλαβιά που περιγράφεις. Η ελευθερία που εγώ αντιπροτείνω έχει να κάνει με την ποιοτική επιλογή της φύσης σου ως "επιμέρους". Δηλαδή, για να επιμείνω στην αλληγορία συστήματος-οργανισμού, το αν θα είσαι ήπαρ, καρδιά, στομάχι κλπ. Μπορείς πάντα να γίνεις εγκέφαλος, ο νους, το λογικό και όχι ένα κομμάτι σπλάγχνα. Έτσι, ενώ εξυπηρετείς το ρόλο που σου αποδόθηκε ως σκλάβος, είσαι ταυτόχρονα και ενορχηστρωτής των ερεθισμάτων, των δράσεων και αντιδράσεων με αποτέλεσμα να καθίστασαι ελεύθερος. Όχι ένας σκλαβωμένος ελεύθερος αλλά ένας ελεύθερος σκλάβος.