"Υπάρχει μία μεγάλη ανομοιομορφία στο βιοτικό επίπεδο και στα εισοδήματα ανά την Ελλάδα. Οι κερδίζοντες, δηλαδή οι βιομήχανοι, οι έμποροι, οι κερδοσκόποι διάγουν εν πλούτο και χλιδή, το πρόβλημα δε αυτό ουδεμία κυβέρνηση το αντιμετώπισε αποτελεσματικά. Στο μεταξύ οι λαϊκές μάζες περνούν μία άθλια ζωή. Οι κερδίζοντες είναι σχετικά λίγοι στον αριθμό και ο συνολικός πλούτος τους, περιερχόμενος εις το σύνολο του πληθυσμού, ελάχιστη βελτίωση των γενικών συνθηκών θα επέτρεπε. Αλλά ο πολυτελής τρόπος της ζωής τους εν μέσο της πτωχείας συντελεί στο να εξοργίζει τις μάζες και να υπογραμμίζει την δυστυχία των φτωχών."
Το παραπάνω κείμενο θα μπορούσε να περιγράφει την σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα. Όμως τα παραπάνω τα γράφει ο Αμερικάνος τοποτηρητής Πόρτερ σε μία αναφορά του στις 12 Μαρτίου 1947 δηλαδή πριν 62 χρόνια.
Σε ένα άλλο κείμενό του, δημοσιευμένο σε Αμερικανικό περιοδικό γράφει:
"Η κλίκα αυτή είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει με κάθε μέσο τα οικονομικά της συμφέροντα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το τι μπορεί να στοιχίσει αυτό στην οικονομία της χώρας. Τα μέλη αυτής της κλίκας επιθυμούν να διατηρήσουν άθικτο το φορολογικό σύστημα που τους ευνοεί με αληθινά σκανδαλώδη τρόπο. Αντιτίθενται στον έλεγχο συναλλάγματος, γιατί αυτό θα τους εμποδίσει να εξάγουν τα κέρδη τους στις Τράπεζες του Καΐρου και της Αργεντινής. Δε διανοήθηκαν ποτέ να επενδύσουν τα κέρδη τους στη δική τους χώρα για να βοηθήσουν στην αναστήλωση της εθνικής οικονομίας."
Σαν να μην πέρασε μία μέρα!
Εάν κάποιος είναι περήφανος που είναι Έλληνας ίσως θα πρέπει να το ξανασκεφτεί.
Το παραπάνω κείμενο θα μπορούσε να περιγράφει την σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα. Όμως τα παραπάνω τα γράφει ο Αμερικάνος τοποτηρητής Πόρτερ σε μία αναφορά του στις 12 Μαρτίου 1947 δηλαδή πριν 62 χρόνια.
Σε ένα άλλο κείμενό του, δημοσιευμένο σε Αμερικανικό περιοδικό γράφει:
"Η κλίκα αυτή είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει με κάθε μέσο τα οικονομικά της συμφέροντα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το τι μπορεί να στοιχίσει αυτό στην οικονομία της χώρας. Τα μέλη αυτής της κλίκας επιθυμούν να διατηρήσουν άθικτο το φορολογικό σύστημα που τους ευνοεί με αληθινά σκανδαλώδη τρόπο. Αντιτίθενται στον έλεγχο συναλλάγματος, γιατί αυτό θα τους εμποδίσει να εξάγουν τα κέρδη τους στις Τράπεζες του Καΐρου και της Αργεντινής. Δε διανοήθηκαν ποτέ να επενδύσουν τα κέρδη τους στη δική τους χώρα για να βοηθήσουν στην αναστήλωση της εθνικής οικονομίας."
Σαν να μην πέρασε μία μέρα!
Εάν κάποιος είναι περήφανος που είναι Έλληνας ίσως θα πρέπει να το ξανασκεφτεί.
2 σχόλια:
Μεστό κείμενο με ωραία προσέγγιση. Αναρωτιέμαι που το ξετρύπωσες. Μακάρι να 'ταν σα να μην πέρασε μια μέρα. Μήπως πρέπει να προσεγγίζουμε νοσταλγικά τις εποχές εκείνες, που δεν ήταν ανέκδοτο να γραφεί και μάλιστα με μια δόση προσδοκίας: "το πρόβλημα δε αυτό ουδεμία κυβέρνηση το αντιμετώπισε αποτελεσματικά"; Μήπως σήμερα αυτή η κλίκα αποφάσισε να μας κυβερνά η ίδια κι έτσι το χάσμα πλουσίων - φτωχών συνεχώς αυξάνεται; Για όποιον ενδιαφέρεται υπάρχει ένα αποκαλυπτικό αλλά και απολαυστικό συνάμα μυθιστόρημα, το «Τι ωραίο πλιάτσικο» του Τζόναθαν Κόου. Είναι καταπληκτικό.
Το βρήκα στο βιβλίο του Βασίλη Ραφαηλίδη "Η κωμικοτραγική ιστορία του νεοελληνικού κράτους".
Έχει ιδιέταιρο ενδιαφέρον το ότι ο Πόρτερ ήταν αυτός που συντηρούσε και προστάτευε τις κυβερνήσεις της δεξιάς που έβριζε. Μέχρι και αυτός έφριξε με την πάρτη τους "έντάξει ρε παιδιά φάτε αλλά όχι έστι"
Δημοσίευση σχολίου